Kruzenshtern
Dit indrukwekkende tallship werd als vrachtvaarder gebouwd. In 1926 liep zij van stapel op de Tecklenburgwerf, vlakbij Bremerhaven. Deze stalen viermastbark is na de Sedov het grootste traditionele zeilschip ter wereld dat nog vaart. Haar thuishaven is Kaliningrad. De Kruzenshtern heeft een lengte van 114,5 meter, een diepgang van 6,8 meter en vaart met de Russische vlag. De Kruzenshtern doet regelmatig mee aan internationale zeilevenementen, en omdat het onderhoud erg duur is, worden ook betalende passagiers meegenomen. Tijdens de edities van Delfsail in 1991 en 2016 was zij in de haven van Delfzijl te bewonderen.
De geschiedenis van Kruzenshtern
De Kruzenshtern kwam in de vaart als Padua en is het laatste zeilende vrachtschip dat in die tijd werd gebouwd. Samen met de Pamir, Passat, Preussen, Pommern en Peking maakte ze deel uit van de Flying P-line uit Hamburg. Ze is de enige van deze schepen die nog steeds vaart. Het schip werd met name ingezet om bouwmaterialen te vervoeren naar Zuid-Amerika en nam dan op de terugreis salpeter mee. Ook werd de Padua gebruikt om graan te halen in Australië. In 1933-1934 zeilde de Padua slechts in 67 dagen van Hamburg naar Zuid-Australië, een wereldrecord. Tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bleef zij haar lange reizen maken als vrachtschip.
Na afloop van de Tweede Wereldoorlog werd het schip op 12 januari 1946 overgedragen aan de Sovjet-Unie als onderdeel van herstelbetalingen. Daarbij werd ze omgedoopt tot Kruzenshtern en kwam in 1955 als opleidingsschip in dienst bij de Russische Marine. Sinds 1966 is het schip eigendom van het ministerie van Visserij.
